Pinhole iğne ucu lens ne demektir?

Pinhole lens ; günlük yaşamda bilinen adıyla iğne ucu lensler, iğneucu gizli kameralarda ; ön çapı, gizlenmiş biçimde kullanılmaya uygun olması için, 1mm civarında oldukça küçük tasarlanmış lens türüdür.

Küçük bir açılımla yaratılan görüntüler doğal ortamda ve günlük hayatta bulunacak ve dünyanın çeşitli yerlerinde yaşayan insanlar antik zamanlardan beri onları gözlemliyorlar. Muhtemelen bu tür bir gözlemin ilk kurtuluşu, Çin filozofu Mo Ti tarafından yazılan M.Ö. 5. yüzyıldan kalmıştır. Batı yarıkürede, M.Ö. 4. Aristoteles, tatlı bir cevap almadan, örneğin dörtgenler arasından geçen güneş ışığının, örneğin hasır işindeki deliklerden birinin açılı bir görüntü oluşturmadığını, bunun yerine yuvarlak bir yüzey oluşturduğunu ve neden Güneş tutulmasının bir elekten geçen görüntüsü, bir ağacın yaprakları veya çarpı işaret parmaklar arasındaki boşluklar yeryüzünde bir hilal oluşturur. MS 10’da, Arap fizikçi ve matematikçi İbni Al-Haitham, Alhazen olarak bilinir; küçük bir delik tarafından oluşturulan ters görüntü üzerinde çalışmış ve ışığın doğrusal yayılımını belirtmiştir. Ortaçağ boyunca kamera obscura ilkesine, yani İngiliz keşiş, filozof ve bilim adamı Roger Bacon’a aşina olan başka bir bilim adamı vardı. El yazması kadar değildiCodex atlanticus (c.1.485), iğne deliği kamerasının ilk ayrıntılı açıklamasını, perspektif çalışması için kullanan İtalyan sanatçı ve mucit Leonardo da Vinci tarafından yapılmıştır.

Aslında, kamera obscura, görüntünün karşı duvardaki bir delikten birinin duvarlarına yansıyacağı bir odada idi. Güneş tutulmasını gözlemlemek ve izdüşüm yasalarını incelemek için kullanıldı. Daha sonra, yakınsayan bir lensle mükemmelleştirilen taşınabilir bir alet haline geldi. Bu tür aletler genellikle çizim yardımcıları olarak kullanıldı ve fotoğraf tarihinin şafağında kameranın yapımına temel oluşturdu. İğne deliği kamerası nihayet modern bilimlerde de uygulandı – 20. yüzyılın ortalarında bilim insanları sıradan lensin emdiği X ışını ışını ve gama ışınlarını fotoğraflamak için kullanılabileceğini keşfetti. Sonuç olarak, iğne deliği kamerası daha sonra uzay aracına ve alanın içine doğru yol aldı.

İğne deliği kamerasıyla çekilen ilk fotoğraf, İskoç bilim adamı Sir David Brewster’ın 1850’de yaptığı eseri iken, teknik 19. yüzyılın sonlarında, ürettiği yumuşak çizgilere dikkat çekildiğinde fotoğrafçılıkta daha fazla yerini aldı. mükemmel, keskin görüntüler. İğne deliği kamerası daha sonra terk edildi ve birçok sanatçının deneylerinde kullanmaya başlaması 1960’lı yılların sonuna kadar olmamıştı, böylece bugüne kadar süren bu basit fotoğrafik aygıta yenilenen ilgi uyandı.