CCD: Charge coupled device – Katı yarı iletken görüntü elemanı ne demektir?
CCD Charge coupled device – Katı yarı iletken görüntü elemanı : Bir güvenlik kamerasının can damarı olan, kameranın ana karakteristiğini simgeleyen, kameranın ön kısmında, ışığa duyarlı yarı iletken malzemeden yapılmış elektronik devre. Üzerinde bulunan ışık algılayıcı sensörler ile kameraya gelen ışık enerjisini kamera içindeki bir dizi elektronik devre vasıtasıyla video sinyaline çevirerek pixellerin oluşmasını sağlar. Bu bölgenin boyu çapraz olarak ölçülür ve 1/4, 1/3, 1/2 veya 2/3 olabilir. İki tip CCD bulunur. Frame transfer ve interline transfer.
Bir katı yarı iletken görüntü elemanı ( CCD ) , genellikle şarjın manipüle edilebildiği bir alana, örneğin dijital bir değere dönüştürülebilmesi için, cihazın içinden elektrik şarjının taşınması için bir cihazdır . Bu, cihaz içindeki kademeler arasındaki sinyalleri birer birer “değiştirerek” sağlanır. CCD’ler , cihazdaki kapasitif kutular arasında şarjı hareket ettirir, kutuplar arasındaki şarjın transferine izin veren kayma ile.
Son yıllarda CCD, dijital görüntüleme için önemli bir teknoloji haline geldi . Bir CCD görüntü algılayıcıda , pikseller p katkılı metal oksit yarı iletken (MOS) kapasitörlerle temsil edilir . Bu kapasitörler, görüntü toplama işlemi başladığında, ters fayans eşiğinin üzerine binerek, gelen fotonlarınyarı iletken-oksit arayüzünde elektron yüklerine girer; CCD bu masrafları okumak için kullanılır. CCD’ler ışık algılamasına izin veren tek teknoloji olmasa da, CCD görüntü sensörleri, yüksek kalitede görüntü verilerinin gerekli olduğu profesyonel, tıbbi ve bilimsel uygulamalarda yaygın olarak kullanılmaktadır. Bu tür tüketici ve profesyonel olarak daha az titiz kalite talepleri olan uygulamalarda , dijital kameralar , aktif piksel sensörleri de tamamlayıcı bir metal-oksit-yarıiletken (şekilde bilinmektedir, CMOS yaygın olarak kullanılan); CCD’lerin erken zevk aldığı büyük kalite avantajı zamanla daralmıştır.
Görüntü yakalamak için bir CCD’de bir fotoaktif bölge ( silikon bir epitaxial tabaka) ve bir kaydırma kaydı (CCD, doğru konuşma) yapılmış bir iletim bölgesi vardır .
Bir lens aracılığıyla , kapasitör dizisine (fotoaktif bölge) bir görüntü gönderilir , bu da her kondansatörün o bölgedeki ışık yoğunluğuyla orantılı bir elektrik yükü oluşturmasına neden olur . Satır tarama kameralarında kullanılan tek boyutlu bir dizi görüntünün tek bir dilimini çekerken, video ve fotoğraf makinesinde kullanılan iki boyutlu bir dizi, odak düzlemine yansıtılan sahneye karşılık gelen iki boyutlu bir resim yakalar sensörün Dizi görüntüye maruz kaldıktan sonra, bir kontrol devresi, her kondansatörün içeriğini komşusuna aktarmasına neden olur (bir kaydırma kaydı olarak çalışır). Dizideki son kondansatör şarjını bir şarj amplifikatörüne boşaltır; şarj yükselticisi , şarjı voltaja dönüştürür. Bu işlemi tekrarlayarak, kontrol devresi yarı iletkenteki dizinin tüm içeriğini voltaj dizisine dönüştürür. Bir dijital cihazda, bu voltajlar daha sonra örneklenir, dijitalleştirilir ve genellikle bellekte saklanır; (analog video kamera gibi) bir analog cihazda sürekli bir analog sinyal haline getirilirler (örneğin, şarj amplifikatörünün çıkışını bir alçak geçiren filtreye besleyerek), daha sonra işlenir ve diğer devrelere beslenirler. iletim, kayıt veya diğer işlemler.